[Anonimno]

Doista administracija i previse sabura na ovom jadnom saffovcu koji nezna gdje udara. Nesvjesno naziva ”tekfirovcem” i naseg Gospodara Allaha dzelle we'ala, jer je Allah na najmanje 150 mjesta u Qur'anu spomenuo kufr i protekfirio razne tagute, mushrike i kafire. Allahov Poslanik, sallallahu ‘alejhi we sellem je smatrao kafirima sve mushrike, cak i svoga oca, majku i ostale Mekelije koji su umrli na nevjeri slijedeci taguta-mushrika Amra ibnu Luhajja a ne vjeru Ibrahima, alejhisselama iako su se svi pripisivali vjeri islamu-poslanickoj vjeri…

Sta li ce reci ovaj polupismeni saffovac za ulemu koja je striktna po pitanju tekfira, iako jadnik jos nije naucio da je Negacija u Shehadetu LA ILAHE ustvari negacija islama nevjernicima a to je TEKFIR NJIH. Nadamo se da ces se zadovoljiti sljedecim par fetwi, iako toga ima, posebno u Durer es-Senijje mnogo vise, a svi se pripisujete toj dawi, makar svojim bradama, IAKO SU POTKRESANE, ipak za Muhammeda bin AbdulWehhaba, njegove sinove, unuke i ucenjake dawe Nedzda NE KAZETE DA SU TEKFIROVCI. PA sram vas bilo sto se kao PACOVI skrivate iza te dawe a ne uzimate od njih ni I a kamoli ISLAM, kojeg su slijedili, slijedeci Qur'an i sunnet Resulullaha, sallallahu alejhi we sellem a zatim sve ucenjake Ehlissuneta wel dzemata. Slijede fetwe pa bujrum i njih (te ucenjake) nazovi ”tekfirovcima”. A ja ti savjetujem pokaj se Allahu prije li ti melek smrti dode saffovac, bolje ti je…

Kaže šejh ‘AbdulLatīf bin ‘AbdurRahmān, rahimehullāh, u kontekstu govora o tome kad je tekfīr ispravan a kada ne:

” و أما إن كان المكفر لأحد من هذه الأمة يستند في تكفيره له إلى نص و برهان من كتاب الله و سنة نبيه , و قد رأى كفرا بواحا كالشرك بالله , و عبادة ما سواه , و الاستهزاء به تعالى أو بآياته أو رسله أو تكذيبهم أو كراهة ما أنزل الله من الهدى و دين الحق , أو جحد صفات الله تعالى و نعوت جلاله , و نحو ذلك , فالمكفر بهذا و أمثاله مصيب مأجور , مطيع لله و رسوله …والتكفير بترك هذه الأصول , و عدم الإيمان بها , من أعظم دعائم الدين , يعرفه كل من كانت له نهمة , في معرفة دين الإسلام …”

”A ako se onaj koji tekfīri nekog iz ovog ummeta u svom tekfīru oslanja na jasan tekst i dokaz iz Allāhove Knjige i sunneta Njegovog Vjerovjesnika i vidio je jasan kufr kao širk Allāhu, ‘ibādet nekog drugog mimo Njega, izrugivanje Njega, Uzvišenog, ili Njegovih ājeta, poslanika, poricanje poslanika, ili mržnju onoga što je Allāh objavio od upute i istinske vjere, ili negaciju svojstava Uzvišenog Allāha i atributa Njegovog veličanstva i sl. – ispravno je postupio i biće nagrađen, pokoran je Allāhu i Njegovom Poslaniku…
…Tekfīr zbog ostavljanja ovih temelja i zbog nevjerovanja u njih spada u najveće stubove vjere. To zna svako ko se napojio spoznajom dīni-islāma…” ”Ed-Durerus-Senijje”, 2/121

Glavni problem i uzrok naših sporova je to što mi nemamo isto pojmanje termina islām i širk, īmān, kufr i tekfīr, osnova vjere, osnova kufra u tāgūta, itd. Jer, on je to preskočio radi ”važnijih stvari”, poput hajza i nifāsa, bijelog iscjedka i slično, a sada mu teško da prizna da mora ispočetka.

riječi šejha Muhammeda iz ”Ed-Durerus-Senijje”, 10/50-52:

”Kada to spoznate; ovi šejtani od prkosnika, ljudi koji se raspravljaju o Allāhu, nakon što Mu se je odazvalo, kada vide nekog da podučava ljude onome što im je naredio Muhammed, od šehadeta ‘LĀ ILĀHE ILLALLĀH’ i što im je zabranio, poput uvjerenja u dobra stvorenja i druge mimo njih, počnu se raspravljati i buniti ljude. I govore: ”Kako da tekfīrite muslimane? Kako da vrijeđate mrtve? Porodicu toga, stanovnike Dajfa, porodicu onoga, stanovnike toga i toga”, želeći time da se ne razjasni značenje ‘LĀ ILĀHE ILLALLĀH’ i da ne postane jasno da je uvjerenje da dobri koriste i štete, i dova njima – kufr koji izvodi iz vjere, pa da im ljudi kažu: ”Vi ste prije toga bili neznalice. Zašto nam niste to naređivali?”

Kaže šejh ‘AbdulLatīf bin ‘AbdurRahmān Ālu Šejh:

” و كم هلك بسبب قصور العلم و عدم معرفة الحدود و الحقائق من أمة و كم وقع بذلك من غلط و غمة. مثال ذلك الإسلام و الشرك نقيضان لا يجتمعان و لا يرتفعان و الجهل بالحقيقتين أو أحدهما أوقع كثيرا من الناس بالشرك و عبادة الصالحين لعدم معرفة الحقائق و تصورها…”

”Koliko je samo grupā nastradalo zbog manjkavosti znanja i nepoznavanja granica i suština (imena, op. prev). Koliko se zbog toga samo pojavilo greški i muka. Kao na primjeru pravila koje glasi: ”Islām i širk su dvije, jedna drugoj suprotne stvari, ne mogu se sastati, niti nestati, tako da nijedna ne ostane (ili niti obje nestati, op. prev)”. A neznanje o njihovoj suštini (tj. islāma i širka, op. prev.) ili samo o jednoj, uvelo je mnoge u širk i obožavanje (‘ibādet) dobrih ljudi, i to sve zbog nepoznavanja suština i nemanja ispravne predstave o njima…” ”Minhādžut-Te'sīs”, 12. str.

Kaže šejh Muhammed bin ‘AbdulWehhāb, rahimehullāh:

” إذا عرفتم ذلك، فهؤلاء الطواغيت الذين يعتقد الناس فيهم، من أهل الخرج وغيرهم، مشهورون عند الخاص والعام بذلك، وأنهم يترشحون له، ويأمرون به الناس، كلهم كفار مرتدون عن الإسلام؛ ومن جادل عنهم، أو أنكر على من كفرهم، أو زعم أن فعلهم هذا، لو كان باطلا فلا يخرجهم إلى الكفر، فأقل أحوال هذا المجادل، أنه فاسق لا يقبل خطه ولا شهادته، ولا يصلى خلفه.
بل لا يصح دين الإسلام، إلا بالبراءة من هؤلاء وتكفيرهم، كما قال تعالى:
﴿فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى﴾…”

”Pošto ste to saznali, (znajte) da su ti tāgūti u koje ljudi vjeruju, od stanovnika Hardža i drugih, poznati po tome i kod posebnih (užem krugu) i običnih (uopšteno poznati) i da oni to traže i to ljudima naređuju. Svi su oni kāfiri, otpadnici od islāma.
A ko se raspravlja u njihovu korist, ili poriče onim koji ih tekfīre, ili tvrdi da to njihovo djelo, iako je neispravno, ne izvodi ih u kufr – najmanje (stanje) ovog raspravljača je da je fāsik, čiji se rukopis ne prihvata, niti svjedočenje, niti se klanja iza njega.
Naprotiv, nije ispravan dīni islām, osim odricanjem od njih i njihovim tekfīrom, kao što je rekao Allāh, Uzvišeni:
‘…Pa, ko učini kufr u tāgūta, a vjeruje u Allāha – za najčvršću se vezu prihvatio…’ (el-Beqara, 256.)” ”Ed-Durerus-Senijje”, 10/53