Za skoro pune tri godine sukoba u Siriji kamere su zabilježile veliki broj potresnih scena, koje svjedoče o izrazitoj okrutnosti režimskih šiitsko-alevijskih snaga spram bespomoćnih civila, žena i djece.
Međutim, rijetko koja scena tako živopisno opisuje stanje napaćenog sirijskog naroda i odiše tolikom dozom tuge i melanholije kao što je scena djevojčice koja je po drugi put ranjena u zločinačkom bombardovanju burad bombama na naselje Šejh Hadr u Halepu, 24. februara 2014. godine.
Čovjek, vjerovatno doktor ili kamerman, počeo je da reže pidžamu ove ranjene djevojčice kako bi provjerio ranu, na što mu ova djevojčica odgovara: “Amidža, nemojte mi sjeći pidžamu – nova je!”
Ista djevojčica je ranjena u nogu u jednom od prijašnjih napada burad bombama, kada je imala hirurški zahvat na nozi od čega se neko vrijeme oporavljala. Sada je ponovo ranjena u nogu (pored drugih rana).
“Moja mama je bila tako sretna danas što sam ponovo prohodala” – dodala je ranjena djevojčica u plaču.
Ovo je Sirija! Ovo su sirijska djeca! Ovo je “život” pod zvjerskim šiitsko-alevijskim režimom Bašara al-Asada!
A mi smo ummet bez časti i ponosa!
Priprema: Put vjernika
