[Anonimno]

Šejh Sulejmān bin Sehmān, rahimehullāh, kaže:

” ولكن لما عاد الإسلام غريبا كما بدأ، صار الجاهلون به، يعتقدون ما هو سبب الرحمة، سبب العذاب، وما هو سبب الألفة والجماعة، سبب الفرقة والاختلاف، وما يحقن الدماء سببا لسفكها، كالذين قال الله فيهم:
{وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَى وَمَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ}.
وكذلك الذين قالوا لأتباع الرسل:
{إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَإِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ}
فمن اعتقد أن تحكيم شريعة الإسلام، يفضي إلى القتال والمخالفة، وأنه لا يحصل الاجتماع والألفة، إلا على حكم الطاغوت، فهو كافر عدو لله ولجميع الرسل؛ فإن هذا حقيقة ما عليه كفار قريش، الذين يعتقدون أن الصواب ما عليه آباؤهم، دون ما بعث الله به رسوله صلى الله عليه وسلم.”

”Ali, kada je islām postao usamljen kao što je i počeo, oni koji ga ne znaju počeli su da vjeruju da je ono što je uzrok milosti – uzrokom kazne, da je ono što je uzrok harmonije i džema'ata – uzrokom frakcionarenja i razilaženja, i da je ono što spriječava prolijevanje krvi – uzrokom njenog prolijevanja. Poput onih o kojima je Allāh rekao:
‘A ako ih pogodi neko zlo oni traže njegov uzrok u Mūsā'u i onim sa njim. Uzrok njihovog zla je u njima samim, ali većina njih ne zna.’
Isto tako, i oni koji su govorili sljedbenicima poslanika:
‘Mi slutimo uzroke zla u vama. Ako ne prestanete mi ćemo vas kamenovati i sigurno će vas od nas dodirnuti bolna kazna. Rekoše: ‘Uzrok vašeg zla je sa vama. Zar samo zbog toga što ste opomenuti. Naprotiv, vi ste narod koji pretjeruje.’ ‘
Pa, onaj ko bude vjerovao da suđenje šerī'atom vodi u borbu i razilaženje i da se neće ostvariti zajedništvo i harmonija, osim oko sudija tāgūta – je kāfir, neprijatelj Allāha i svih poslanika. Jer, ovo je ono na čemu su u suštini bili nevjernici Qurejša, oni koji su vjerovali da je istina samo u onome na čemu su njihovi preci, mimo onoga s čime je Allāh poslao Svog Poslanika, sallallāhu ‘alejhi we sellem.”

”Fetwe ‘uleme Nedžda”, 1/342