[Anonimno]

HATIB: Šejh Muhammed ibn Usejmin, rhm.

Hvala Allahu, Koji je u Svojoj jasnoj Knjizi pravednost naredio, a zabranio nepravdu, nasilje i tiraniju, čak i prema nevjernicima. Svjedočim da nema drugog božanstva osim Allaha, istinitog i Pravog Vladara, i svjedočim da je Muhammed Njegov rob i Njegov poslanik.

Poslao ga je kao milost svim svjetovima i kao dokaz svim stvorenjima (ljudima). Neka je salavat Allahov i selam neizmjerni na njega, njegovu porodicu, ashabe i sve one koji budu slijedili njegov put i držali se njegovog sunneta.

O ljudi, bojte se Uzvišenog Allaha i znajte daje On naredio opću pravednost, a i izvijestio je da voli pravedne. Uzvišeni kaže:

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ

“Allah, zaista, naređuje pravednost i dobročinstvo.” (En-Nahl: 90)

i kaže:

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

“Allah, zaista, voli pravedne.” (El-Ma'ida: 42)

Pravednost jeste umjerenost u svim stvarima, a pravda je svojstvo koje zahtijeva čuvanje od svega što narušava čovječnost. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Pravedni

će biti kod Allaha na mimberima od svjetlosti. To su oni koji su bili pravedni u svojim presudama (odlukama), prema svojim porodicama i u onome što im je na upravu povjereno.” (Prenosi Muslim)

Robovi Allahovi, mjesto pravednosti u islamu veliko je i značajno, a nagrada za nju je kod Allaha ogromna (velika). Postoji mnogo vrsta pravde i svako je dužan držati se pravednosti u skladu sa svojom odgovornosti u životu. Vladar je dužan biti pravedan prema svojim podanicima. Uzvišeni Allah kaže:

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ

“Allah vam zapovijeda da odgovorne službe onima koji su ih dostojni povjeravate i kada ljudima sudite, da pravično sudite,” (En-Nisa’: 58)

A Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Sedmericu će Allah staviti u Svoj hlad onoga dana kada drugog hlada osim Njegovog ne bude bilo”, spomenuvši među njima pravednog vladara -vođu. Sudija je dužan biti pravedan u svojim presudama, jer Uzvišeni Allah kaže:

وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ

Sudi im prema onome što Allah objavljuje.” (El-Ma'ida: 49)

O kaže:

يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ

“O Davude, Mi smo je namjesnikom na Zemlji učinili, zato sudi ljudima po pravdi i ne povodi se za strašću da je ne odvede s Allahova puta.” (Sa d: 26)

Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Tri su vrste sudija: dvojica će u Vatru a jedan u Džennet: čovjek koji je spoznao istinu i po njoj sudio – on će u Džennet; čovjek koji je spoznao istinu, ali nije po njoj sudio, već je nepravedne presude donosio -on će u Vatru; i čovjek koji nije spoznao istinu pa je ljudima iz neznanja sudio, on će, isto tako, u Vatru.”

Međutim, ako je kadija (sudija) imao namjeru suditi pravedno i ako je uložio sav trud da pravedno presudi, on će biti nagrađen pa makar i pogriješio. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Kada sudija sudi, pa se potrudi i (istinu) pogodi, imat će dvije nagrade; a kad sudi i potrudi se, ali pogriješi, imat će jednu nagradu. (Muttefekun'alejhi)

Roditelj je dužan biti pravedan prema svojoj djeci, kako u davanju tako i u svemu drugom, i ne smije jednima davati a druge ostavljati i zaboravljati, radilo se u muškoj ili ženskoj djeci. Nu'man Ibn Bešir, radijallahu anhu, pripovijeda da je njegov otac došao sa njim Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, pa rekao: “Ja sam poklonio ovom mom sinu roba (slugu) koji je pripadao meni.”

Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, upitao ga je: “Jesi li svakom svom djetetu poklonio isto to?” “Nisam”, odgovorio je, pa mu je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Onda ga uzmi nazad.” U drugom predanju stoji: “Moj otac je otišao kod Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, da ga uzme kao svjedoka za ono što mi je dodijelio, a Poslanik mu je rekao: “Jesi li to učinio sa svom svojom djecom?” “Ne”, odgovorio je, pa mu je on (Poslanik) rekao: “Bojte se Allaha i budite pravedni među svojom djecom!” Zato, neka roditelji pazi na ovo i neka u davanju ne izdvajaju jednu djecu od drugih.

Muž (suprug) dužan je biti pravedan prema svojim ženama. Uzvišeni kaže:

وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ

“S njima lijepo živite.” (En-Nisa,19)

Muž je obavezan jednako postupati prema svojim ženama u pogledu noćivanja, izdržavanja i drugih bračnih obaveza. Uzvišeni Allah kaže:

وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا

” Ako se bojite da prema ženama sirotama nećete biti pravedni, onda se ženite onim ženama koje su vam dopuštene, sa po dvije, sa po tri i sa po četiri. A ako strahujete da nećete pravedni biti, onda samo sa jednom; ili – eto vam onih koje posjedujete. Tako ćete se najlakše nepravde sačuvati.” (En-Nisa’: 3)

Ebu-Hurejre, radijallahu anhu, prenosi daje Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ko bude imao dvije žene pa se prikioni jednoj od njih, doći će na Sudnjem danu sa jednom nagnutom stranom”, tj., jedna će mu strana biti paralizovana.“

Musliman je obavezan biti pravičan i kad govori.. Uzvišeni Allah kaže:

وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ

“i kad govorite, pravo govorite, pa makar se ticalo i srodnika ” (El-En’am: 152), tj. kada govorite o nečemu, budite pravedni i ne griješite. Naprotiv, recite istinu pa makar bila i gorka, bez obzira bila ona protiv vas ili protiv nekog drugog, pa i protiv tebi najbliže i najdraže osobe. Uzvišeni kaže:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ

“O vjernici, dužnosti prema Allahu izvršavajte i pravedno svjedočite!” (El-Ma'ida: 8)

I kaže:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ

“O vjernici, budite uvijek pravedni, svjedočite Allaha radi, pa i na svoju štetu ili na štetu roditelja i rođaka” (En-Nisa: 135)

Uzvišeni naređuje pravednost u djelima i riječima: i prema sebi, i prema bližnjima i prema daljnjima. Naređuje pravednost svakome, u svakom vremenu i u svakoj situaciji… Musliman je dužan biti pravedan, čak, i prema svojim neprijateljima kafirima (nevjernicima).

Uzvišeni kaže:

وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا

“…I neka vas mržnja koju prema nekim ljudima nosite, zato što su vam spriječili pristup Časnom hramu, nikako ne navede da ih napadnete (prekoračite granice)” (El-Ma'ida: 2)

To jeste, neka vas mržnja prema onima koji su vas spriječili da stignete do Mesdžidul-hrama (Kabe) ne navede da propise Allahove u vezi s njima prekršite pa im se nepravedno i tiranski osvetite. Naprotiv, sudite po pravdi u odnosu na svakoga-onako kako vam je Allah naredio. A Uzvišeni kaže:

وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ

“Neka vas mržnja koju prema nekim ljudima nosite nikako ne navede da nepravedni budete! Pravedni budite, to je najbliže čestitosti (bogobojaznosti) (El-Ma ida: 8)

To jeste, neka vas mržnja prema nekom narodu ne navede da pravednost ostavite, jer pravednost je obavezna svakome, i za svaku situaciju. Na pravdi počivaju nebesa i Zemlja i ona je draga svakom biću. Pomoću nje ustrojavaju se i uređuju interesi i sa njom su ljudi sigurni za svoje živote, imetke i čast. Allah je Uzvišeni pravdu naredio i u odmazdi (kisasu), pa se tako prijestupnik kažnjava adekvatno njegovom prijestupu, bez ikakvog dodavanja. Uzvišeni kaže:

وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا

“Nepravda se može uzvratiti istom mjerom.” (Eš-Šura: 40)

I kaže:

وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُمْ بِهِ

“Ako hoćete da na nepravdu uzvratite, onda to samo uradite u onolikoj mjeri koliko vam je učinjeno.,.” (En-Nahl: 126)

I kaže Uzvišeni:

ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ

“Eto tako! A onome ko istom mjerom uzvrati za učinjeno zlo, i kome opet nepravda bude učinjena, Allah će sigurno, pomoći Allah je Onaj Koji grijehe poništava i Koji ih prašta.” (El-Hadždž: 60)

I kaže:

فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ

“… onima koji vas napadnu, uzvratite istom mjerom….” (El-Bekara: 194)

Muslimani su dužni dvije zaraćene skupine pravedno izmiriti. Uzvišeni Allah kaže:

وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

“Ako se dvije skupine vjernika sukobe, izmirite ih; a ako jedna od njih, ipak, učini nasilje drugoj, onda se borite protiv one koja je učinila nasilje sve dok se Allah ovim propisima ne prikloni, Pa ako se prikloni, onda ih ne pri strasno izmirite i budite pravedni; Allah, zaista, pravedne voli.” (El- Hudžurat: 9)

Znači: budite pravični prema njima u vezi s onim što su jedna drugoj učinile, jer riječ “kist” znači pravednost. Allah, slavljen neka je On, dakle, naređuje vjernicima da izmire sukobljene strane, pa ako jedna od njih odbije izmirenje, onda je ona ta koja čini nasilje i svi vjernici dužni su boriti se protiv nasilnika sve dok se ne povinuju i prihvate odredbu Allahovu. A kada se vrate Allahovoj odredbi, onda mu'mini vrše pomirenje između njih na temeljima pravde, nepristrasno postupajući i prema jednoj i prema drugoj skupini i pomažući da svaka ostvari svoje pravo, sve dok ne zavlada sigurnost i ne povrati se iskrenost i ljubav među vjernike, u skladu sa zahtjevom vjerskog bratstva.

Braćo muslimani, ovo je naša vjera, vjera koja se u svim njenim odredbama i propisima temelji na pravdi. Uzvišeni kaže:

وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا

“Riječi Gospodara tvoga su vrhunac istine i pravde!” (El-En'am:115)

Naša vjera istinita je u svojim vijestima (informacijama), pravedna u svojim odredbama.

Ne odobrava nepravdu, nasilje i tiraniju i nije pristrasna ni prema kome. Uvijek je s istinom, gdje god ona bila. Naređuje poštivanje i ispunjavanje ugovora i sporazuma, čak i sa nevjernicima. Uzvišeni kaže:

وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ

“Čim primijetiš vjerolomstvo nekog plemena, i ti njemu isto tako otkaži ugovor – Allah, uistinu, ne voli vjerolomnike.” (El-Enfal: 58) tj. ako se bojiš da oni sa kojima si ugovor sklopio prekrše i iznevjere taj ugovor, onda im ga ti odbaci tako što ćeš ih izvijestiti da si prekinuo ugovor između sebe i njih kako ne bi bili u sumnji da ugovor još važi, pa makar to bila i izdaja (nevjera) sa tvoje strane. Uistinu je vjera koja posjeduje ovakve osobine podobna za svako vrijeme i za svako mjesto!

ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

“To je prava vjera, ali većina ljudi to ne zna.” (Er-Rum: 30)

Stoga, ko god je od nevjernika razmislio o ovoj vjeri ili živio u njenom okrilju priznao je njenu pravednost, savršenost i podobnost. Neki od njih prihvatili su je, a neki su odabrali da iz prkosa i oholosti ostanu u nevjerstvu,

مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ

“…iako im je Istina poznata.” (El-Bekara: 109)

Duge su priče koje o tome govore pa ko želi da se upozna sa njima, ili nekima od njih, neka se obrati na historijsku literaturu i neka pročita mišljenja objektivnih orijentalista.

Ovim bih završio svoj vaz.

Molim Allaha da i meni i vama oprosti svaki grijeh, a tražite i vi oprosta od Njega jer On, uistinu, puno prašta i samilostan je. Neka je salavat i selam Allahov na našeg poslanika Muhammeda, njegovu porodicu i sve ashabe.

[Autor]

Postovi