Pitanje: Da li se koristi crna magija na način da osoba bude pogođena bolešću poput karcinoma ili srčanog udara?
Odgovor: Zahvala Allahu,
Crna magija je novonastali termin kojim se služe sihirbazi za sihr koji nanosi štetu opsihirenom u njegovo razumu, srcu ili tijelu ili nekom od njegovih organa, ili pravi nered među ljudima poput sihra kvarenja, uništavanja ili sihr mržnje i slično tome.
Smatraju ga faraonskim sihrom, tj. kojim su se služili faraoni, nazivajući ga tim imenom pripisuju ga knjizi „Crna magija“. To je knjiga za koju sihirbazi tvrde da je nađena u starim faraonskim grobnicama, i sadrži talismane, faraonske simbole, te molitve kojima se traži uočište. Sihirbazi od faraona su se koristili time u skupljanju šejtana i traženju pomoći od njih.
Dok za sihr koji koristi a ne šteti koriste termin bijela magija, a to je ono što rade da bi donijeli korist opsihirenom, kako tvrde, poput sihra da čovjek zavoli suprugu“et-tewla“, ili sihr začepljenja polnog organa žene da ne bi mogla imati odnos prije braka, zovu ga sihr „et-tasfih“.
Na ovaj način žele ljudima da naprave krivu predodžbu, ne bi li ljudi pomislili da od sihra ima nešto što koristi, a istina je da je svaki sihr štetan, i da ne donosi korist i da ne postoji crna i bijela magija, i ako se desi, vanjštinski gledano, trenutna korist, on zasigurno u budućnosti šteti.
Kaže Allah subhanehu we te'ala objašnjavajući nam da je u sihru šteta a ne korist: “…poučavali su se onome što će im štetiti, a ne koristiti…” (El-Bekare, 102) Pogledati forum na stranici ruqya.net šejha Ebu Bekra El-Meanija, jednog od onih koji su se specijalizirali za liječenje sihra: https://www.ruqya.net/forum/showtread.php?t=24096
Sihr je stvarna pojava i ima uticaj, sa Allahovom dozvolom i Njegovim određenjem i općim kosmičkim htijenjem, pa ostavlja uticaj na razum opsihirenog ili na njegovo tijelo ili neki njegov organ uzrokujući mu dugotrajnu bolest, poput karcinoma, srčanog udara ili mimo toga, ili sprečavanje začeća i sl. tome. Od onoga što je došlo podupirući ovo je ono što je potvrđeno da su židovi napravili sihr muslimanima u Medini da im se ne bi djeca rađala, pa kada im se rodilo prvo dijete a to je Abdullah b. Zubejr muslimani su se obradovali velikom radošću.
Od Esme b. Ebu Bekr rahimehullah se prenosi da je ostala noseća sa Abdullahom u Mekki: „Izašla sam iz Mekke, trudnoća mi se upotpunila, došla sam u Medinu, odsjela u Kubau gdje sam i rodila, zatim sam s njim otišla Allahovom Poslaniku pa sam mu ga (dijete) stavila u krilo, zatim je zatražio hurmu, sažvakao je, zatim mu stavio pljuvačke u usta, tako da je prvo šta je došlo u njegova usta bila pljuvačka Allahovog Poslanika sallallahu ‘alejhi ve sellem zatim je natrljao njegovo nepce hurmom, zatim je dovio za njega i blagoslovio ga. Bio je prvo novorođenče rođeno u islamu, obradovali su mu se velikom radošću, jer im se govorilo ‘Doista su vas židovi opsihirili da ne biste imali poroda.’”1
Upitan je uvaženi šejh Abdullah b. Abdurrahman El-Džibrin rahimehullah o mogućnosti da neplodnost kod muškarca ili žene bude sebebom sihra, pa je odgovorio: „Osnova je da je neplodnost od Allahove subhanehu we te'ala odredbe i Njegovog stvaranja, kao što kaže Uzvišeni “… a čini koga hoće nerodom…”– (Eš-Šura 50) i što je rekao za Zekeriju “… a moja je žena nerotkinja…” (Merjem 5). Allah subhanehu we te'ala odredio je da neka od njegovih svorenja nemaju poroda, svejedno radilo se o muškarcu ili ženi.“
Nečemu od toga (neplodnosti) postoji lijek koji ima uticaj na bolest Allahovom dozvolom pa se odstranjuje neplodnost posredstvom nekih lijekova ili ljekovitih biljaka. Nekad isto neplodnost bude osnova u kojoj je čovjek stvoren pa liječenje ne ostavlja uticaj na njega.
Neplodnost može biti i uzrokom šejtanskog djelovanja, nekog od sihirbaza i zavidnika, pa rade neki od njih djelo da čovjeku ili ženi putem toga pokvare ono što je uzrokom začeća, a to biva slabim lukavstvom u čemu mu pomažu šejtani. Može biti da sam šejtan koji ga nastanjuje radi na tome da pokvari uticaj spolnog odnosa na začeće, svejedno bilo čovjeku ili ženi. Šejtan nastanjuje čovjeka i ovladava njegovim tijelom u onoj mjeri koliko mu Allah dozvoli, kao što je rekao Allahov Poslanik sallallahu ‘alejhi ve sellem: “Šejtan kola sinom Ademovim kao što kola krv.“2
Tu se treba truditi da se liječi rukjom, zikrovima (kojima se traži utočište od Allaha), korisnim dovama, čestim spominjanjem Allaha subhanehu we te'ala, učenjem Kur'ana , te približavanjem Allahu dobrim djelima, otklanjanjem od njega harama i grijeha, odstanjivanjem iz kuće stvari razonode i batila i sl. od stvari kojima vladaju šejtani, što omogućuje da utiču na ljude, i što uzrokuje udaljavanje meleka od kuća u kojima su rašireni grijesi. Sa ovim razboritim postupcima oslabit će se uticaj sihirbaza sa Allahovom subhanehu we te'ala dozvolom.
Kao što ima sihra koji ubije opsihirenog, što spominju učenjaci u svojim knjigama, kao što se spominje da je rekao Ebu-l-Velid El-Badži: “Ako opsihiri nekoga od pripadnika svoje vjere onda se edebuje, osim ako ubije nekoga svojim sihrom onda se ubija.“ (Šerh Muhtesaril-halil)
Kaže El-Muveffek Ibn Kudame: “Šesta vrsta – da ga ubije sihrom koji pretežno ubija, takvog obavezuje krvna osveta, zato što ga je ubio sa onim što u većini slučajeva ubija, najsličnije tome je primjer da ga je ubio nožem…“ 3
Kaže Karafi: “Sihr ima stvarno djelovanje, nekada opsihreni umre, ili mu se promijeni priroda i običaji, pa makar nemao direktnog kontakta, i to je mišljenje Šafije, Ibn Hanbela…”4
Rekao je Tekiju-d-din Es-Subki: “A kada prizna da je svojim sihrom ubio osobu, kao što se kaže za takvog – umro je od toga – i da spomenuti sihr većinom ubija, u ovom slučaju ubija se odmazdom.“5
Došlo je u Fikhskoj Enciklopediji u poglavlju „Propis sihirbaza kada ubije svojim sihrom“: “Stav većine … je da je moguće da se ubistvo sihrom desi namjerno, tada važi odmazda. Kod malikija se to potvrđuje putem jasnog dokaza ili priznanja. Stav šafija je, za sihirbaza ako svojim sihrom ubije nekoga ko je poput njega, nad njim se izvršava odmazda ako je namjerio njegovo ubistvo s tim, na način da se utvrdi slučaj priznanjem sihirbaza, bilo stvarnim ili posrednim, kao npr. njegove riječi – ubio sam ga svojim sihrom – ili da kaže – ubio sam ga na takav način.
Ovome svjedoče dvojica povjerljivih koji su poznavali ovu stvar, pa su se kasnije pokajali – da ima vrsta sihra koja u većini slučajeva ubija, a ako se desi (smrtni slučaj) od sihra koji nije smrtonosan u većini sučajeva, to je poput ubistva sličnog namjernom6.”
Prethodilo je u fetvama pod brojem (69914) da je djelo sihra haram, čak je od upropaštavajućih grijeha i da je sihirbaz nevjernik kod većine učenjaka, i da je kazna za takvog ubistvo.
Muslimanu je obaveza da se sačuva od sihra učenjem Kur'ana te ustrajavanjem na zikrovima i virdovima koji su propisani u Šerijatu, kao i jedenjem sedam medinskih hurmi natašte.
Prethodila su detaljna objašnjenja o tome u mnogobrojnim fetvama, od njih su: (10513),(126587) a Allah najbolje zna.
Izvore fetve: https://islamqa.info/ar/280210
Prijevod: istina.ba
