U naše vrijeme je, nažalost, formiran novi mezheb koji je poznat kao “jezik vladara” ili “kraljevski mezheb.” Ovaj mezheb se sastoji od mnogih „učenjaka” i osoba koje ih slijepo slijede. Njegova jedina svrha je da opravda postojanje tagutskih, tiranskih vladara u zemljama muslimana. Korumpirani i hipnotizirajući učenjaci ovog mezheba koriste slatkorječivi jezik da bi obmanuli mase naroda. Oni imaju razna imena i kitnjaste titule.
Ovi korumpirani učenjaci su opravdali mnoga zla djela koja su počinjena od strane tagutskih režima u muslimanskim zemljama, kao što su, na primjer:
– zabranjivanje muslimanima da se pobune protiv vladara koji je počinio veliki kufr jer je dozvolio ono što je Allah zabranio, i zabranio ono što je Allah dozvolio,
– proglašavanje haridžijama onih koji se bore da odbrane muslimanske zemlje od okupatora,
– pravdanje tiranskih arapskih vlada u odbacivanju Šerijata i sprovođenju ljudski načinjenih zakona,
– dozvoljavanje prisustva američkih baza u Zemlji dva sveta mesdžida (tzv. Saudijska Arabija), kao i u drugim muslimanskim zemljama,
– pomaganje kafira u borbi protiv mudžahida,
– prihvatanje presude kroz arbitražu kafirskih ustava (Ujedinjene nacije), itd.
Učenjaci ovog novog mezheba su mnogo opasniji od Jevreja i kršćana. Za razliku od Jevreja i kršćana, za koje se zna da su nam neprijatelji, učenjaci tagutskih vladara su skriveni neprijatelji. Oni su glasnogovornici šejtana sa maskama muvehida.
Sljedbenici ovog mezheba su sljepiji od slijepaca i gluvlji od gluvih osoba. Kada im se pokaže Allahova Knjiga, oni zatvaraju svoje oči. Kada im se pripovijedaju hadisi, oni rukama zatvaraju svoje uši i govore: „Taj i taj šejh je rekao to i to”. Ipak, oni tvrde da su selefije, pripadnici ehli sunneta, sljedbenici hadisa, itd. Ovi slijepi sljedbenici, koji se pretvaraju da slijede Kur'an i Sunnet su lažne učenjake pretpostavili Kur'anu i Sunnetu.
“Oni, pored Allaha, bogovima smatraju svećenike svoje i monahe svoje i Mesiha, sina Merjemina, a naređeno im je da se samo jednom Bogu klanjaju – nema boga osim Njega. On je vrlo visoko iznad onih koje oni Njemu ravnim smatraju.” (Et-Tevbe, 9:31)
Komentarišući ajet, Ibn Hadždž je rekao sljedeće:
“Loši učenjaci su oni koji su doprinijeli nestanku šerijata koji je uspostavio Isa, alejhi selam. Ljudi su bez ikakvih dokaza slijedili rabine i sveštenike, što ukazuje na činjenicu da su njihovi životi bili kontrolisani od strane rabina i sveštenika. Rabini i sveštenici su od petka do nedjelje „prosvjetljivali” ljude na osnovu onoga što su oni mislili da je korisno ili štetno ili na osnovu onoga što je bilo po volji vladara. Ljudi su izlazili iz crkava i sinagoga govoreći da su preporođeni zahvaljujući sveštenicima i rabinima i da su drugačiji nego što su bili prije nedjelju dana. Bila je to bolest koja je doprinjela nestanku šerijata koji je uspostavio Isa, alejhi selam.” [Kitab el-Medhal, 1:94]
(Subotom je počinjao Sabat za Jevreje. Oni nisu mogli da rade poslije petka sve dok se ne završi Sabat. Da bi riješili ovu dilemu, rabini su izdali lažnu fetvu da Jevreji zabace svoje ribarske mreže u petak i onda bi ih, po završetku Sabata, u nedjelju, našli pune ribom. Hrišćani bi tokom sedmice činili sve oblike grijeha, a u nedjelju bi se sreli sa sveštenikom koji bi im, nakon što bi se ispovijedili pred njim, oprostio sve grijehe.)
Ibn Hadždž je objasnio da su sveštenici i rabini izdavali fetve bez dokaza, a ljudi bi ih slijepo slijedili.
Imam Šafija, Allah mu se smilovao, je rekao:
“Onaj ko slijepo slijedi nekoga u zabranjivanju dozvoljenog i u dozvoljavanju zabranjenog, iako postoji autentičan hadis koji se tome suprotstavlja, i čije slijepo slijeđenje ga sprečava da postupi po Sunnetu, uzeo je za gospodara onoga koga on slijepo slijedi umjesto Svevišnjeg Allaha jer je dozvolio ono što je Allah zabranio. Zaista, mi smo Allahovi i mi ćemo se Njemu vratiti!”
O muslimani, znajte da niko osim Allaha nema ekskluzivno pravo da se poštuje. Njegove (Allahove) naredbe su iznad naredbi svih Njegovih stvorenja. Slijeđenje mišljenja koje je u suprotnosti sa mišljenjem Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, je odstupanje od islama i čistog monoteizma (obožavanja samo Allaha, subhanahu ve te'ala).
Izvor: Izharudin
Obrada: Put vjernika
